Alhoewel gesteld mag worden dat schutterij 'St. Petrus' een zeer jonge vereniging is welke zijn heroprichting in 1949 beleefde, blijkt dat schuttersactiviteiten reeds veel eerder zijn voorgekomen dan in de jaren 20 en 30 van deze eeuw.

In de 15de eeuw lag er een ridderzetel 'Enssebroog' thans 'Ensenbroek' genaamd. Dit kasteel met zijn latere bewoners werd bekend in de gehele omgeving door de rooftochten welke door het adellijke maar niet edele broederpaar Hendrik en Werner Roest van Ensenbroeck werden ondernomen. De schutterscapaciteiten van deze bewoners van het kasteel, waarvan de laatste overgebleven ridders in 1789 vertrokken, waren dan ook in de wijde omtrek bekend.

Alhoewel het niet exact is na te gaan, zijn omstreeks de eerste wereldoorlog de grondleggers van ons aller 'Sint Petrus' de buks beginnen te hanteren. De tijd dat de opa's van toen aan die van nu vertelden over spoken, heksen, weerwolven en vuurmannen. Ron die tijd gingen enkele bewoners van Oler naar Grathem om daar bij Lei de Smeed, waar niet alleen een beugelbaan was, maar waar ook de schietboom stond van schutterij 'St. Severinus', de grote buks op de schouders te nemen. Toen reeds bleek dat er schuttersbloed in die knapen zat, want de rondborstige smid getuigde: 'Ze zêkke det de buks nee dauch, mer die van Oolder Sjeete ze waal aaf'.

Zo schoten met geleende buks P. Geraats (Sjeur Pierke), H. Jeurninck (Midden Harieke) en H. Peeters (Harie van de Port) in Santfoort 8 puntenvan de 9 en er moest met Budel gekaveld worden om de 5de prijs. Deze werd echter niet gewonnen. In Haelen bij St. Anna was het lot gunstiger. P. Geraats, H. Jeurninck en Leike Driessen brachten de 2de prijs mee naar huis: een medaille en 60 gulden. Toen waren ze uit de brand en weldra stond de schutterij op poten. Dit was in 1923. Voor 40 gulden werd in Wessem een buks gekocht en voor een tientje in Haelen een schietboom. Deze eerste boom kwam te staan bij schutterslokaal. Driessen: Café 'Ensenbroek' (zie groepsfoto 1956). Om de naam van de pasgeboren schutterij werd geloot. De voornamen van het 'Haelen-drietal' werden op papiertjes geschreven (Petrus, Henricus en Leonardus). Het lot wees aan Petrus. De schutterij had een naam: 'St. Petrus'.

Het is jammer dat verdere gegevens uit die tijd verloren zijn gegaan. Wel is bekend gebleven dat Leike een een experiment wilde uithalen. Slechts een paar ingewijden westen ervan. Er werd fluisterend over gesproken. Leike had een idee. Er gebeurde wat met 'veertjes' en zo... enfin... De vuurproef zou in het geheim genomen worden. 's Avonds bij heldere maneschijn. Daar brandde het los... en ... met verbluffend resultaat.

Want toen de kruitdamp was opgetrokken bleek niet alleen het bolletje, maar ook de helft van de hark te zijn verdwenen... Waarmee dan het 'experiment' als mislukt te beschouwen was.

In 1927 werd wegens gebrek aan schutters besloten de schutterij te ontbinden. De buks werd verkocht aan H. Jeurninck voor 7 Nederlandse Gulden (€ 3,18) en een rondje. 
Dat was dus voor de 7 overgebleven leden elk een gulden en een glas bier. De crisistijd brak aan.

Tijdens de tweede wereldoorlog had H. Jeurninck de buks uit veiligheidsoverwegingen in de grond gestopt. Maar na de oorlog was van de buks niet veel meer over. Ze was door tanks totaal stuk gereden. Na de oorlog werd in 1949 de 'schone slaapster van Ensebroek' uit haar sluimering gewekt en begon met Oler kermis haar nieuwe bestaan. Zoals in 1927 het einde, werd nu in 1949 het begin met een koele dronk gevierd. Op 8 september 1949 had de heroprichtings vergadering plaats. Een buks werd gehuurd in Panheel en Sint Petrus werd lid van de Weerter Bond 'Eendracht Maakt Macht'. De weg omhoog was ingezet.

1950 - Tweede Pinksterdag

Wijding van het nieuwe vereningingsvaandel door pastoor Wagemans.

1951 - 20 mei

Groot heroprichtingsfeest in de wei van Klaoshoof. 

15 schutterijen uit de Weerter Bond namen hieraan deel. Van het batige saldo kon een nieuwe buks worden aangekocht.

Met deze buks begon de zegetocht voor St. Petrus.

1952 - OLS te Rothem (B): vierde prijs

1955 - OLS te Meijel: eerste prijs

Dit betekende dat het OLS was gewonnen.

Wie waren toch die 'beurkes' zonder uniform, alleen maar een pet op en een sjerp om? Moesten die het OLS organiseren? En waar lag Oler?

In 1956 werd dit grote feest op grootste wijze door St. Petrus en de totale bevolking van Kelpen-Oler georganiseerd. De woorden van de toenmalige voorzitter Graad Peeters waren vervuld. De weg naar Oler was gewezen en elke schutter wist nu waar Oler lag.

Hierna kon gedacht gaan worden aan uniformen.

Een trommelkorps werd geformeerd. Dit werd in 1960 uitgebreid met een klaroenkorps. Met dit totale korps moest terdege rekening gehouden worden. Zo werd onder leiding van instructeur Manders uit Weer in 1971 de titel 'Landskampioen' behaald.

In 1971 won St. Petrus in Stramproy het 40 jarig jubileumfeest van het OLS. Ook binnen de bond EMM heeft St. Petrus door de jaren heen zijn mannetje gestaan. De vele prijzen en overwinningen zijn hiervan een bewijs. Dat onze schutterij niet slecht een mannen-gezelschap is moge blijken uit het feit dat in 1981 Marleen Jeurninck- Peeters de eerste vrouwelijke schutterkoning werd.

Het Bondsregelement voorzag hierin niet en is destijds dan ook gewijzigd. In 1978, 1983 en 1985, won een van de dames 'beste schutter' van 'St. Petrus'.

Nadat in 1975 het klaroenkorps door ledengebrek moest verdwijnen lukte het toch weer dit korps in 1984 nieuw leven in te blazen.

In 1988 moest door ledengebrek weer tot ontbinding van het klaroenkorps worden overgegaan.

Het trommelkorps kreeg weer alle aandacht en onder de goede leiding van instructeur Henk Klassens werd de opbouw ter hand genomen. Nu kan weer gezegd worden dat dit trommelkorps zich gerust mag laten horen.

Het korps bestaat op dit moment uit een 15-tal tamboers met daarnaast nog een 6-tal leerlingen. Om de noodzakelijke uitgaven te kunnen blijven doen moesten in de jaren 80 o.a. skelterwedstrijden georganiseerd worden en bleef schutterij St. Petrus oud papier ophalen, ook toen de prijs zover gedaald was dat het niet meer lonend was dit te doen.

In 1981 werden nieuwe uniformen aangeschaft en er werd een nieuwe buks gekocht.

Wat de schietresultaten betreft kan worden gezegd dat deze reeds vele jaren goed zijn. Op de bondsfeesten moet altijd terdege rekening met St. Petrus worden gehouden. Meerdere feesten zijn in het laatste decennium gewonnen. In de laatste 10 jaren werd op de OLS feesten niet minder dan 6x 18 punten geschoten, een bewijs van stabiliteit. Dit was in Dorne (B), Beesel, Eis-Wittem, Maasmechelen (B), Stramproy en Schaesberg.

Het jaar 1991 zal door onze vereniging niet gemakkelijk vergeten worden. Eerst moest een nieuwe buks in gebruik genomen worden. Dit heeft buksmeester Frits Jeurninck veel tijd en onderzoek gekost. De buks moest zo afgesteld worden dat optimale resultaten bereikt konden worden. Hierdoor waren de resultaten op de eerste 2 bondsfeesten niet denderend te noemen, maar nadat al de problemen met de kogeltang en de kogels waren opgelost werden weer goede resultaten neergezet. Met goed vertrouwen werd naar het OLS te Brunssum afgereisd. Op zondag 6 juli werden 18 punten geschoten. Ook de 2de ronde kwamen de 18 bolletjes naar beneden. Hierna werd begonnen met het schieten op kleine bolletjes van 1,5/1,5/1,5. Toen de duisternis begon te vallen waren er nog een 15 tal verenigingen in de strijd. Hiertoe behoorde ook die van Kelpen - Oler.

Zo werd op zaterdag 13 juli weer naar Brunssum afgereisd met als doelstelling minimaal bij de laatste 10 te komen en indien mogelijk nog hoger. Na een 8-tal kavelrondes waren nog slechts 2 verenigingen in de strijd om de hoogste eer. De twee verengingen waren: St. Stephanus, Dieteren, en St. Petrus, Kelpen - Oler. Beiden gaven geen krimp en zo werd tegen het vallen van de avond besloten om op zondag 14 juli verder te gaan. Wat een spanning! Wat een emoties! Wie zou gaan winnen? Het was een zenuwslopende ontknoping zondag. Meteen in de eerste ronden werd door onze vrienden uit Dieteren gemist. Onze schutters Leon Jeurninck, Chris Corsten en Hans Baetsen hadden reeds alles afgeschoten. Nu waren alle ogen gericht op de 3 laaste schutters: Jac Vranken, Jan Rutjens en Frits Jeurninck. Jac en Jan deden wat van het verwacht wer. Frits moest als laatste man aantreden voor zijn 3 schoten. De achteropsjût bleef ijzig kalm (hij had zelfs daarvoor al de bijnaam de 'IESHEILIGE' gekregen van radio verslaggevers). Het eerste en het tweede bolletje werden zonder pardon naar beneden gehaald. Het OLS was gewonnen! de spanning werd ontladen!

In Kelpen - Oler werd een groot feest gebouwd. De ontvangst was grandioos.

Dit zal door schutterij St. Petrus met zijn vrienden nooit vergeten worden.

Met dank aan Chris Corsten.

KONINGSVOGELSCHIETEN

Meestal eindigen we het seizoen met het koningsvogelschieten. Hier wordt bepaald wie zich het komende jaar koning van de schutterij mag noemen. Hoe gaat dat? Iedere schutter die koning wil worden schiet om beurten op een houten vogel die ca 12 meter hoog op een paal staat. Dit gebeurt met de zware buks. Degene die het laatste schot doet en de vogel valt naar benden, is koning. 
De koning moet hij zorgdragen voor het koningszilver alsook een kleed voor zijn koningin.

De 'burgers' mogen ook een schot proberen. Dit kan bij het dorpsschieten. Men kan dan op bolletjes en op de vogel schieten. Zodat ook de 'burgers' de mogelijkheid hebben om een keer het gevoel van een schutter te voelen.

DE BONDSFEESTEN

Een schutterij is aangesloten bij een bond. Er zijn in (nederlands) limburg 6 bonden waarvan de 3 zuidelijke zijn aangesloten bij de ZuidLimburgse Federatie. Schutterij Sint Petrus is lid van de bond Eendracht Maakt Macht (E.M.M) wat het kanton Weert dekt.

In onze bond wordt per jaar ca 5 bondsfeesten georganiseerd. Iedere schutterij komt hiervoor bij toerbeurt in aanmerking. Op zo'n feest gebeurd van alles zoals: 

Binnenkomst van de schutterijen:

Het geheel gaat in optocht door het dorp of de stad waar op een afgesproken plek een defilé wordt afgenomen (identiek aan de militairen). Onderweg wordt gejureerd op houding en gehele indruk. Het defilé wordt ook beoordeeld: alles moet gelijk starten/eindigen en goed worden uitgevoerd. De handelingen van de vaandeldrager worden hier ook beoordeeld. 

Dan heeft iedereen even rust waarna vervolgens de diverse folkloristische zaken worden gejureerd zoals koningspaar (zie foto), marketentsters. Daarnaast vinden nog muzikale optredens plaats die worden beoordeeld zoals bij harmonieën ed gebruikelijk is. Ook worden exercitiewedstrijden gehouden in zowel de zg. "oude" en "nieuwe" exercities. (Oude stijl, zoals vroeger, en nieuwe stijl zoals heden ten dagen gebeurt)

Een van de belangrijkste onderdelen is het schieten op de bolletjes. Hiertoe is op die paal van 12 meter hoog een rek gemonteerd waar zich 5 latten op bevinden. Aan elke zijde van een lat bevinden zich van boven naar beneden 18 bolletjes van 1,5 bij 1,5 cm aan "satéstokjes". Een zestal schutters moet 1 zo'n rij van 18 bolletjes afschieten om een ronde verder te mogen gaan. Wie foutloos blijft schieten is de winnaar.

Bij het schieten wordt de buks overigens op een opleg-paal gelegd daar deze vrij zwaar is. Die is weer ca 8 of 10 m van de paal met de bolletjes verwijderd. Bij het OLS is dit vastgelegd op 10 m. Bij bondsfeesten wil men wel eens naar 8 m vanwege het "vrij" kunnen schieten. Zoals overal in Nederland wint de bebouwing ook hier steeds meer terrein waardoor het moeilijker wordt om zonder problemen vrij te kunnen schieten.

Met het exerceren en het schieten zijn prijsgelden gemoeid. Voor alle overige zaken zijn medailles te verdienen alsook een dagbeker voor de schutterij met de meeste punten. Na alle plichtplegingen is er een feest in de tent hetgeen uiteraard gezelliger wordt naarmate de schutterij meer heeft gewonnen!

Oud Limburgs Schuttersfeest (O.L.S.)

Het Oud Limburgs Schuttersfeest. Eenmaal per jaar op de eerste zondag van Juli. Dit is in feite een bondsfeest in het groot. Hier doen alle schutterijen van Belgisch en Nederlands Limburg aan mee (mits ze inschrijven). De winnaar van de schietwedstrijd mag het OLS het volgend jaar organiseren maar is dat niet verplicht. Als de winnaar niet wil om welke reden dan ook, ontvangt deze van de nummer 2 een afkoopsom die het vervolgens dan wel mag organiseren. Dit kan vrij lucratief zijn daar er ca 165 schutterijen aan mee doen. Door de omvang zal je duidelijk zijn dat de schietwedstrijden niet in 1 dag klaar zijn. De wedstrijd is totnogtoe telkens over twee weekenden uitgeschoten.

Dorpsschieten

Het dorpsschieten is een jaarlijks terugkerend evenement. Schutterij Sint Petrus organiseert dit evenement voor alle inwoners van Kelpen-Oler. Jong en oud iedereen is van harte welkom om eens kennis te maken met de schutterij. Naast de drietal wedstrijden wordt er ook gestreden om de felbegeerde titel dorpskoning(in)!